In Kirkenes ligt een ijshotel, of beter gezegd een sneeuwhotel want het is grotendeels gemaakt van gecomprimeerde sneeuw. Het hotel wordt elk jaar opnieuw gebouwd en in december geopend.
Wij hadden een kamer geboekt in dit hotel. Overdag zijn er veel dagjesmensen die een kijkje komen nemen, maar ’s avonds konden we rustig in en om het gebouw lopen.
Op het terrein van het hotel is een hondenkamp waar meer dan 170 Husky’s worden gehouden. De vriendelijke dieren trekken de sleetjes. Als ze geen dienst hebben liggen ze in kleine huisjes twee aan twee te slapen. Wanneer er een slee voorbij komt, beginnen ze enthousiast te janken en te blaffen. Ze willen graag rennen.
Het hotel bestaat uit een rij iglo’s van sneeuw, die aan elkaar zijn verbonden. Elke kamer heeft een eigen thema. De meubels zijn van helder ijs dat uit het nabijgelegen fjord wordt gehaald. Het hotel is sfeervol verlicht en de ijskunst is prachtig.
De temperatuur in het hotel is constant zo’n -4 graden celsius. Dat is fijn als het buiten -11 graden is, maar nog steeds veel te koud. Daarom krijgen we warme slaapzakken, die ook door het Noorse leger worden gebruikt.
Voordat we onze winterslaap kunnen beginnen, krijgen we een diner voorgeschoteld met lokale producten zoals rendier en trekzalm. Daarna hebben we nog een rondje gelopen om de omgeving van het Kirkenes Snow Hotel te verkennen. Het noorderlicht was even te zien, al was het te bewolkt om er echt van te kunnen genieten. Als je van het pad afging, stond je tot je knieën in de sneeuw. Ik heb het getest.
Het slapen in het sneeuwhotel is geen comfortabele ervaring. Het gerucht gaat dat je lekker warm blijft onder de sneeuw, maar daar is niets van waar. De temperatuur in je kamer is wel constant, maar op -4 graden Celsius. Dat heeft tot gevolg dat alles in je kamer bevriest. Bagage moet dus zoveel mogelijk worden achtergelaten in het hoofdgebouw. Voorzieningen als douches en toiletten zijn alleen te bereiken via een koude wandeling door de krochten van het hotel. En je moet ze delen met de andere bevroren bewoners. Zelfs je telefoon functioneert niet meer bij deze temperatuur en valt spontaan uit.
Je kunt lekker warm in de slaapzak gaan liggen, maar je gezicht blijft vrij en daardoor blijf je de vrieskou voelen. Na een paar uur kruipt de kou langzaam maar zeker je slaapzak in. Toen ik ’s nachts een keer naar de WC ging in het warme hoofdgebouw, en daarna terug naar mijn ijskoude kamer moest, had ik wel even spijt dat ik geen verwarmde ‘cabin’ had gehuurd, die naast het hotel staan.
De sauna van het hotel gaat al open om 6:00 uur. De avond tevoren leek ons dat wat erg vroeg. Maar onder deze omstandigheden sliepen we als vanzelf korter. We hebben het tot 6:15 volgehouden en zijn toen snel de warmte van de sauna ingerend.
De vriendelijke mensen, de warme douches en de verse broodjes de volgende ochtend, maakten de slechte nachtrust enigszins goed. Ons doorzetten werd beloond met een certificaat, dat ons feliciteert met het doorstaan van deze ijskoude nacht.
Maar het moge duidelijk zijn, het slapen in het ijshotel zal voor ons bij een éénmalige ervaring blijven.