Tromsø is een echte stad. Met huizen, winkels, mensen, auto’s en uitlaatgassen. Wie de schoonheid van Noord-Noorwegen wil zien, moet het buiten Tromsø zoeken. Daarom hadden we vandaag een auto gehuurd.

Door de voortdurende sneeuwval en vrieskou zijn de wegen glad, maar er wordt voortdurend gestrooid dus het is goed te doen er met de auto op uit te trekken.

We hadden een mooie route uitgestippeld langs de fjorden richting Sommarøy, een eiland dat verbonden is met het vasteland via een fraaie brug.

Langs de route zijn we diverse malen gestopt om van het uitzicht te genieten.

De uiteinden van de fjorden waren bevroren en de rode huisjes staken mooi af in de witte sneeuw.

Opvallend was dat de meeste hutjes langs de waterkant nauwelijks te bereiken zijn door de dikke laag sneeuw. Waarschijnlijk zijn ze alleen bedoeld voor de zomer.

Op Sommarøy dronken we een kop koffie bij het Arctic Hotel. Deze leek bezet door een Duitse SS-brigade, maar gelukkig bleken deze ‘Duitsers’ Noors te praten en waren ze verkleed. Ongetwijfeld om een Noorse slag tegen de Nazi’s in de Tweede Wereldoorlog na te spelen. Een strijd die ruim twee maanden had geduurd, waarmee het Noorse leger het langst stand heeft gehouden tegen Hitler van alle landen die een invasie te verduren kregen, na de Sovjet-Unie.

Sommarøy is omgeven door kleinere besneeuwde eilandjes, waarvan sommigen bewoond zijn. Een mooi en relatief rustig plekje.

Op de terugweg kon ik het niet laten een bordje dat waarschuwt voor ‘overstekende rendieren’ op de foto te zetten.

[wp_geo_map]